İnsanın yaşamına yön veren “Rol Modeller” vardır. Özellikle gençlik yıllarında bu kişiler bazı alanlar için örnek alınan, ileriki yıllarda onun gibi olmak istenenlerdir.
Ahmet Şener ağabeyim bu özel insanlardan biriydi. Tatlı sert mizah dolu üslubu onu, Akşehir toplumunun simge isimleri arasında ilk sıralara taşımıştı. 1966 yılından başlayan dostluğumuz, yaşadığı sürece devam etmişti.
Çoğu kişi bilmez veya unutmuştur. Ahmet abi bir dönem partisinin Belediye Başkanı adayı oldu. Sağ tandanslı Adalet Partisi adayı olmasına rağmen biz yine onun yanında durduk ama seçim başka bir adayın kazanmasıyla bitti.
Ertesi gün “Başsağlığı” dilemek, üzüntüsünü azaltmak için yanına gittim. Yine arıza yapan emektar baskı makinasını tamir ediyordu. Eli yüzü yağ içindeydi. Beni görünce, hiçbir şey söylememe izin vermeden “Tamam” dedi, “Anladım. Bizim parti, sağcılar beni yarı yolda bıraktı, senin gibi azılı komünistler dışında bana oy veren olmadı!..”
“Yunmadıklar, sayenizde seçimi kaybettim!”
Kahkahalarla gülüyorduk…
O bambaşka bir insandı. Bilgili, kültürlü, aydınlık bir “adam gibi adamdı”. Vefatından birkaç gün önce hastanede ziyaretine gittim, bu son görüşmemiz oldu. Sanki daha dün gibi hatırlayınca çok üzülüyorum.
Beni avutan bir gerçek varsa o; bir gün hepimizin oraya “Nihat Ak, Musa Küçükakça, Vefa Renkligümüş” gibi gideceğimizdir.
Yine buluşur, ortamı kaynatır, güler geçeriz.
