“Şair Ölür Kalemi Kalır, Şiir Yazar Eseri Kalır”
Ölüm bileti aldım gişeden, Allah’ımız bizi yaşatan
Hiçbir şey kalmadı insanlarda eski neşeden
Ölüm badesini içtim zehirli cam şişeden
Tahtalı Kayığa bindiğim zaman
Döndüğümü görürsün bu köşeden
Kabirde ararsan beni
Sor başucumdaki taştan meşeden
Dostlarım koydu beni çukura döndüler mezarlığın köşeden
Dünya değil ben yalan, sadık dostum kara toprakmış
Ağaçlarda yeşil yaprak, bastığımız kara toprak
Yer altında kolay mı olur acaba kefen yırtmak
Dostlarım gelmiş mezara gömerler beni kıvrak kıvrak
Üstümüzde bir kamyon toprak
Aşsın boyunu da gör dünyayı insan oğlu
Görenler geri kaçar toprak bağrını açar
Ölüm bu ölüm hiç genç, yaşlı mı seçer
Allah’ın emri bu, ince çayır gibi biçer
İşte iyi düşün, benim sadık dost kara toprakmış
Baş yastığa düşünce, gözlerine boz inince
Göz yaşların kurur dudakların tepserince
Bülbül gibi söylenen dillerin, söylemez dostların gelince
Yaşadın mı acaba seve seve bu dünyayı doyunca
Hep öbür dünyayı düşündüm namaza durunca
İşte kara toprak çağırdı
Benim sadık dostum kara toprakmış
Yalan dünya derler değil, insanlar yalan
İstesen de kaçamazsın dünyayı dolan
Bir inancın varsa düşün Allah’a inan
Dünya malında kiracısın hatır kırma Allah’a güven
İşte görünüyor dünyanın sonu
İnandın mı hepimizin sadık dostu kara toprakmış
Ölüm Allah’ın emri günlerce kara bağlamayın
Ölenlerin ardından çok üzülüp ağlamayın
Mezarda yatanların ruhunu dağlamayın
Bu dünya yalan, koç gibi vuruşalım
Amma öz kardeşler gibi konuşalım
Dargın durmayalım sevgiyle barışalım
İnşallah öbür dünyada cennette buluşalım
Dünya ehlevi bir veli bunu yazan Civan Ali
Allah’a emanet olun, Allah’ın selamı üzerinize olsun
Hakkınızı helal edin.
