Sözlerin tükendiği, kalemin ve kelamın işe yaramadığı zamanlar vardır. Ne söylerseniz, ne yazarsanız boştur. Şimdi o anlardan birisini hep birlikte yaşıyoruz.
Soma’da iki yüzden fazla vatandaşımızı yaşanan o elim kazanın ardından kaybettik. Helal bir lokma için, çoluk çocuğunun nafakası için, dünyalık rızkın temini için yerin yüzlerce metre altına inerek çalışan yüzleri kara ama içleri apak olan tertemiz insanları kaybettik.
Tüm Türkiye yas tutuyor, gözyaşı döküyor. O kardeşlerimizin acısını bütün hücrelerimizde duyuyoruz. Gözlerimiz, kulaklarımız haberlerde… Çıkacak canlı bir nefes için nefeslerimizi tuttuk, bekliyoruz. Ellerimiz semada daha da fazla olmasın Ya Rabbi, diyoruz. Ya Rab, bu nasıl bir acı, bu nasıl bir kaza. Hikmetinde sual olunmaz Ya Rab, onları Cennetinin en güzel yerlerinde ağırla. Şüphesiz ki sen rahmetinle tecelli edersin; onları rahmetinle kuşat. Şüphesiz sen sabır sıfatına haizsin; sen merhum yakınlarını, ismi azam ve sabır sıfatınla sar.
Cenaze araçları sıralanıyor, köylerden tabutlar toplanıyor; baba oğlunu, kız babayı arıyor. Simsiyah olmuş gözleri, kömüre bulaşmış yüzleri, tükenmiş nefesleri birer birer çıkarılırken, çığlıklar yükseliyor gecenin karanlığında dağ dağ, ova ova… Bir anacağızımın ‘Mustafam Mustafam’ sesi yürekleri dağlıyor.
Ateş, bu kez düştüğü yeri yakmadı dostlar; hepimizi yaktı, herkesi yaktı. Dedim ya kelimeler, sözler kifayet etmiyor artık, bir şeyler demeye, bir şeyler yazmaya. Şehit olduklarına inandığım tüm kardeşlerime Allah’tan tekrar tekrar rahmet dilerken yazımı Selim Adım tarafından henüz yeni yazılmış bir şiirle noktalamak istiyorum:
Memleket Ağlıyor
İki bin on dördün on üç mayısta
Duyduk haberi tüm ülke yasta
Yüzlerce ölü var gerisi hasta
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
Madenden sızılan gaz zehirledi
İşini yapmamış yoz zehirledi
Çoğunu kavurdu tez zehirledi
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
Yürekler dağlandı umut tükendi
Kocası içerde perişan kendi
Dağıldı yuvası yıkıldı bendi
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
İşinde yiğitçe sallar küreği
Berraktan berrak parlar yüreği
Kiminin kardeşi kiminin beyi
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
Analar ağladı yürekler yandı
Evladı çıkanı babası sandı
Bu değil belki öbürü dendi
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
Baretin üstünde yanar feneri
Helalin yiğidi evinin eri
Gönüller yasta dinler Taneri
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
Bir avuç taş için yandı bedenler
Soma'da savrulur niçin nedenler?
Şehitlik payesi aldı gidenler
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!
Arzeni, dualar gitsin Soma'ya
Ulaşsın ve taşsın gidip semaya
Allah'ım yardım et nurlu simaya
Memleket ağlıyor "ah Soma" diye!