Şubat 1915’de, Fransa ve Birleşik Krallığa ait gemiler, Seddülbahiri bombalayarak 86 askerimizi şehit ettiler. 18 Mart’ta daha büyük güçlerle yaptıkları saldırılarda, donanmalarının fazla zayiat vermesi üzerine, İstanbul’a denizden ulaşamayacaklarını anlayarak deniz saldırılarını durdurdular.
İngiliz ve Fransız kuvvetleri, Boğazda bulunan Osmanlı sahil topçu bataryalarını ele geçirebilmek için 25 Nisan 1915 sabahında, Gelibolu Yarımadası’nın güneyinden karaya, beş noktadan asker çıkartırlar. Düşman kuvvetleri, Seddülbahir ve Arıburnu sahillerinde köprübaşları oluştursalar da askerlerimizin yaptığı savunma ve karşı taarruzlarla Gelibolu Yarımadası’nı işgal edemezler. Daha sonra, Arıburnu’nun kuzeyine Suvla Koyu’na, 6 Ağustos’ta takviye kuvvetleriyle birlikte üçüncü bir çıkarma yaparlar.
9 Ağustos günü Albay Mustafa Kemal’in birliği karşı taarruza geçerek, düşman kuvvetlerinin hareketlerini durdurur. Koca Çimentepe-Conk Bayırı hattında karşı taarruzun başlatılmasıyla Anzak birliklerinin ilerlemesine engel olunur.
İngiliz ve Anzak kuvvetlerinin, Anafartalar muharebesi olarak bilinen taarruzları ise Osmanlı savunmasını aşamaz. Bu savunmadan sonra İngiliz, Anzak ve Fransız askerleri, Gelibolu Yarımadası’nı 1915 yılı Aralık ayı içinde terk ederler.
Çanakkale Savaşı; 9 Ocak 1916 tarihinde, düşman donanmasının bölgeyi tamamen terk etmesi ile son bulur.
Piyade ve keskin nişancı olarak kadınlarımız da savaşmışlardır. Reşit Paşa Vapurunda görev alan ilk Türk hemşiresi, Safiye Hüseyin olmuştur.
Seyit Onbaşı, 250’şer kiloluk mermileri sırtında taşıyarak, topa tek başına yerleştirmiştir.
Tıbbiye öğrencilerinin askere alınmasından dolayı eğitime 1 yıl ara verilmiştir.
Turkuaz adlı Fransız denizaltısı, Müstecip Onbaşı’nın top atışlarıyla karaya oturmuş, buradan kurtarılan gemi donanmamıza dahil edilerek, aktif olarak savaşta kullanılmıştır.
Savaşı kazanacaklarına emin olan İngilizler, İstanbul’da kullanmak üzere para dahi basmışlardır. İngilizler, 18 Mart yenilgisinin sebebi olarak gördükleri, mayın tarayıcılarındaki personellerinin hepsini kurşuna dizmişlerdir.
Çanakkale Zaferi’nin önemli sonuçlarından biri olarak İngiltere ve Fransa, Çarlık Rusyası’na yardıma gidememiş, Bolşevik İhtilali ile beraber çarlık sona ermiştir. Çanakkale’deki direniş, 1. Dünya Savaşı’nın iki yıl daha uzamasına ve sınırların değişmesine sebep olmuştur.
Çanakkale Savaşı’nda düşman kuvvetlerinin 250.000 kaybı olmuş, bizim ise 251.309 askerimiz şehit olmuştur.
Şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum.