Karne günü yaşanan sevinç ve heyecanı biliyor musunuz? Eğer siz çok çalışan bir öğrenciyseniz veya çocukluğunuzda çok çalışan bir öğrenci olduysanız bunu çok iyi biliyorsunuzdur eminim. Çünkü dolayısıyla bütün sene çalışıp emeğimizin karşılığını alıyoruz ve bu çok sevinç verici bir şey bence de.
Çalışkan olmayan öğrenciler bunu bilemez demiyorum tabi ki yanlış anlamayın. Ama mesela çalışkan öğrenciler karnesinin iyi geleceğini düşünerek bunun için çok heyecanlanırken daha tembel öğrenciler için karnesi kötü diye karne günü bir kabusa dönüşebilir. Ben çevremde sıkça buna rastlıyorum. Ama ben açıkçası karne için çok heyecanlıyım. Ama sanırım siz bunu okurken ben çoktan karnemi almış olacağım.
Karne almak büyük bir keyif fakat kötü karne almak değil; karne alamamak daha kötü bir şey. Çünkü kötü gelmiş bir karne alsak bile yine de bütün sene çalışıp en azından bilgi dünyamıza birçok şey katmış oluruz. Ama karne alamayan, okula bile gidemeyen işçi çocukların, yaşıtları okurken hak etmedikleri bir şekilde acımasızca çalıştırılması daha da kötü bir şey. Çocuklar okumalı, çalıştırılmamalı. O çocukların ailesinin “okumayacak, okuldan alalım, okuyup ne yapacak, beceremeyecek, eve ekmek getirsin…” gibi sözleri o çocukların hayatını karartabiliyor. Ben bir kitapta okumuştum: Bir çocuk okumaya çok hevesli fakat babası çalışmıyor, onu çalıştırıyor, okula göndermiyor ve çocuğun kazandığı parayı da alıp kendisi harcıyordu. Çocuk her gün okula gidip gelen çocukları görüp özeniyor, “Ben neden gidemiyorum?” diyerek içli içli ağlıyordu. Sonunu söylemeyeyim, belki siz de okursunuz o kitabı. Ama bazı cahil aileler “ Biz okumadık, çocuğumuz da okumasa olur, okuyup da ne olacak? ” diye düşünerek çocuklarının eğitim haklarını elinden alıyorlar. Ama aslında belki o çocuk okumaya çok hevesliydi, okusaydı doktor bile olabilirdi. Bunu bilmeden düşüncesizce karar verince böyle olabiliyor. Hatta o okula gidemeyen çocukların hepsi birleşse belki yarısı doktor olabilirdi. Biz, okula şikayet ederek gidiyoruz bazen ama bizim yerimizde olmak isteyen yüzlerce çocuk var. Bu yüzden bence de okumanın, karne almanın kıymetini bilelim.
Ya da dünya üzerinde belki de her 10 çocuktan 9’u savaş yüzünden okula gidemiyor, mağdur oluyor. Bölgesindeki savaş dolayısıyla okula gitmeye can atan, ama ailesi savaşta ölmüş, savaştan kaçmış veya durumu olmadığı için okula gidemeyen çocuk sayısı dünya üzerinde çok fazla. Eğitim her çocuk gibi onların da temel hakkı ama imkanı olmadığı için kimse bir şey yapamıyor. Bence onların da okula gitmeleri gerekiyor. Keşke bu konuda yapabileceğim bir şey olsa!
Karnesi kötü gelmiş çocukları lütfen yargılamayın. Çünkü asıl karne çocuğun ebeveynlerine verilir. Onlara yeterince vakit ayırıp ayırmadıkları, onlarla yeterince ilgilenip ilgilenmedikleri ya da onlarla kaliteli zaman geçirip geçirmedikleri çocuğun karnesinden belli olur. Aileler çocuklarına yeterince ilgi gösterip örnek olurlarsa çocuklar da onlardan gördükleri şekilde davranış ve derslerini ayarlarlar. Veya çocukları kesinlikle komşu çocuğu olsun, kardeşi olsun, arkadaşı olsun kimseyle kıyaslamayın. Her çocuk kendine özeldir. “Onlar çalışkan da sen tembelsin” gibi karşılaştırmalar çocukları içten içe hapseder. Her çocuğun iyi olduğu bir konu, ilgi duyduğu bir yeteneği vardır mutlaka. Çocuklar özeldir ama önemli olan onların içindeki asıl yeteneği çıkarmak gerekir, bu sayede bir çocuk kendini özel hisseder. Bunu keşfetmesi gerekiyor, hayal kurarak hayallerine göre hayatına yön vermesi gerekiyor. Mesela bir çocuğa her istediğini alıp derslerinin de iyi olmasını beklemeyin. Çünkü çocuk bu şekilde hayal kurmayı öğrenemediği için yeteneklerinin de farkına varamaz ve hangi yoldan ilerleyeceğini bilemez.
Kısacası karne sevinci bambaşka bir şeydir. Karne alamayan, okuyamayan çocukları düşünüp okulun kıymetini bilmeliyiz. Bazı çocuklar söylediğim gibi çalışıp okuyamıyor veya savaştan dolayı okuyamıyor. Bu, çok üzücü bir durum ve bir an önce birilerinin onlara yardım etmesi gerekiyor. Ben, eğer başarabilirsem büyüyünce okuma imkanı olmayan çocuklar yararına bir vakıf kurmak istiyorum. Siz de yardım etmek ister misiniz?
NOT: Öğrenci arkadaşlar; okul kapanıyor, tatile giriyoruz. Hepinize şimdiden iyi tatiller diliyorum. Yeni öğretim yılında da başarılar diliyorum.
İYİ TATİLLER…