Unutulanlar listesine senin adını silmemek üzere yazdım,
Kapımın çalındığında her gelen seni sanmayacağım, her telefonum çaldığında sen sanıp açmayacağım, Düşünmeyeceğim seni, düşmeyeceğim, hayalinin peşine. Hayalin harap etmeyecek, gülüşlerine takılı kalmayacak gülüşlerim. Gidişlerinin ardından üzülmeyeceğim. Gelişlerine sevinmeyeceğim. Saçlarını başka güzellerde görüp sen sanmayacağım, gözlerini bir başkasında görmeyecek, seni sen olduğun için hatırlamayacak, seni sevmeyecek birisiyim artık.
Unuttum seni, en çok unutan seni benim.
Sen de beni hatırlama.
Adın neydi?
Soy adın ne?
Gönlümü çalan, sonra bırakıp kaçan?
Ayrılık, habersiz oldu, gitmelerin öyle,
Çok kötü, beter günler yaşadım sensiz, sen de öyle kal, sevgisiz, aşksız, mutsuz..Çekip gidişlerinden, senden bana bir hiç kaldı…Sen de hoş kalma bir hiç olarak kal..
Seni seven biri vardı diyorlardı ya,
Sakın ha o artık ben değilim,
Unutuldun,
Sen de kimdin?
Şimdi bir hiçsin!
Hoş kalma; hiç kal.
Akşehir, 2014