İstanbul’da bir muhtar, 6 yılda 60 genci uyuşturucu belasından kurtarmış. Mücadeleyi aralıksız sürdüren muhtar; tehlikenin büyüklüğünü ve yapılması gerekenleri anlatmakla kalmamış, işe kendi mahallesinden başlamış ve İstanbul Muhtarlar Federasyonu Başkanı olarak diğer meslektaşlarına örnek olmuş.
Muhtarı olduğu mahallede sentetik uyuşturucu kullanan gençlerin olduğunu fark eden ve sayılarının giderek arttığını gözlemleyen muhtar Kadir Delibalta, gençlerin herkesin gözü önünde ölüme sürüklenmesine seyirci kalmamış. Öncelikle uyuşturucu kullananların ailelerine ulaşıp hepsiyle tek tek görüşmüş. Mücadele için bir merkez kurup, gençlere ve ailelerine eğitimler vermiş. Bu eğitimlerin faydalı olduğunu görünce, ikinci adım olarak bir amatör spor kulübü kurulmasına öncülük etmiş ve çocukları, gençleri spora yönlendirmiş.
Bütün bu çabaların sonucunda, 6 yıl içerisinde 60 genç uyuşturucudan kurtulmuş. Aralarında tam 15 yıl uyuşturucu kullandıktan sonra bu beladan kurtulan da var, ‘’Arkadaşlarım kullanıyordu, merak ettim ben de kullandım’’ diyen, sonra da yıllarca kullanmaya devam eden, şimdi mahallede kurulan amatör spor kulübünde spor yaparak hem ortamdan, hem maddeden kurtulan da.
‘’Kan Aranıyor’’ anonsu duyduğumuz zaman, nasıl olsa kan verecek birisi çıkar diye düşünürsek, o hasta kan kaybından ölür. Uyuşturucuyla mücadelede takınmamız gereken tavır da buna benziyor. Parçası olduğumuz toplumda çözülmesi gereken öyle sorunlar var ki; hiç birimiz ‘Bu benim işim değil’ ya da ‘Ben ne yapabilirim ki’ diyemeyiz. Bir muhtar 60 gencimizi kurtarabiliyorsa, yaptıklarıyla hepimize örnek oluyor demektir.
Tabii onun örnek olması yetmiyor; başta, birkaç ay sonra oy vereceğimiz muhtarlarımız olmak üzere hepimizin onu örnek almamız gerekiyor. Ta ki; para uğruna gençlerimizi öldürenlerin ve onlara sattıkları uyuşturucunun parasıyla güvenlik güçlerimizi şehit edenlerin kökü kazınana kadar.