Güneş Sultan Dağları’nın ardından Akşehir’e her gün doğuyor. Her sabah her sabah doğan güneşle uyanıyoruz. Karanlıklardan aydınlığa, dünyamızı, şehrimizi kaplayan, içimizi, ruhumuzu aydınlatan, yakmayan, kavurmayan sıcaklık. Ne ala! Ne güzel! Güneş sadece Akşehir‘in midir? Senin mi benim mi sadece Akşehirlinin mi? Güneş dünyanın, güneş hepimizin.
Erkenden kalkıp güneşin doğuşunu pencereden izlemek istersin. Bakarsın pencereden, olmadı atarsın balkonuna bir sandalye. İzle güneşin doğuşunu. Yak sigaranı, iç kahveni, güneşe karşı. Sigara tiryakiliği başka, (-hoş benim yirmi yıla yakın bir ayrılığım oldu sigaradan, kahveyi de içmiyorum.) Benim tutkum çay! Bir demli çaya hayır diyemiyorum, bir güneşin doğuşunu izlemeye!
Ne diyordum, karanlığın aydınlığa dönmesini, karanlıkların dağılmasını seyretmek güzeldir. Karanlıktan aydınlığa çıkarken, işlerine koşanları görürsünüz Akşehir yollarında. Arabasına binenler, mobiletini çalıştırıp sanayiye gidenler, yürüyenler ve de en çok ilkokul çocuklarının telaşları annelerinin babalarının ellerinden tutup okul yolunda giden çocuklar.
Akşehir sabahı telaştır, iştir, heyecandır.
Güneşi bazen de göremezsiniz. Bulutların ardına saklanır, göremezsiniz. Yok dersiniz. Güneş yok! Bazen sis, bazen bir karanlık çöker. Yağmur gelecektir. Yalnız, güneş bir anda görünmese de güneş yine doğacaktır. Yağmur, sel, fırtına da olsa güneş yine doğacaktır.
Güneş sadece Akşehir’in değil güneş hepimizin. Güneşten kimi denize girerek faydalanır, kimi tarlada çalışıp alnı terleyerek, kimi bodrum katında güneşe hasret.
Bir Akşehir sabahı, yağmur da yağsa, kar da fırtına da olsa, güneş hep doğacaktır. Sen yeter ki yönünü güneşe dön!
Güneş doğacaktır ne kadar güneşi görmek istemeyenler olsa da aydınlığı inkâr edenler olsa da en ummadığın anda, en olmazında. Bulutların arasında da olsa doğacaktır, dağların ardında da olsa. Gün her zaman doğar, güneş her zaman. Sen ümitli ol. Karanlıklardan ümitli olanlara aldanma. Karanlıktan medet umanlardan olma.
Güneş her zaman doğar, unutma! (Akşehir- 2024 Nisan)