Akşehir’de yaşamış, Akşehirli, Akşehir’e ilk faytonu getiren içimizden biri: Faytoncu Sabri.
Arabanın olmadığı zamanlar, sadece tarihi Akşehir fotoğrafları karelerinde görebileceğimiz güzelliklerimiz: Faytonlar. Akşehir’de fayton ve faytoncu kelimelerini üzerinde toplayan isim; Faytoncu Sabri.
Cumhuriyet İlkokulu’nun karşısındaki ara sokağı Bayram Sokağı, Akşehirlilerin bildiği diğer ismi ile: Faytoncu Sabri Sokağı.
Faytoncu Sabri‘nin oturduğu Çay Mahallesi gerçek Akşehirlilerin oturduğu mahalleydi. Bundan altmış, hatta daha da geçmişe gidersek seksen yıl öncesinin Akşehirlileri bilirler elbette. Herkesin herkesi tanıdığı, bildiği, gülümsediği, selam verdiği, dedikodu yaptıkları Akşehir’in Çay Mahallesi’ni. Yaz günleri kadınların sokaklarda oturdukları, çekirdek çitlettikleri, misafir kahkahalarını taşıyan güzelim sokaklar.
Yine bu mahallede oturan, Ahmet diye seslenilen küçük çocuk; bizim bildiğimiz Pervasız Gazetesi’nin sahibi Ahmet Şener’den başkası değildir. Bana, Faytoncu Sabri’nin sürekli kendisine ve mahallenin çocuklarına simit getirdiğini anlatırken, sanki o günleri yeniden yaşardı. Bu arada da gazete çalışanlarına, ikimize demli birer çay yapılmasını söyler, arada bir gözlüğünün üstünden bakar, sanki faytoncu Sabri’de beni görür, sanki o günleri tekrar yaşardı.
Yine Yaşar diye seslenilen çocuk ise Akşehir eski Belediye Başkanlarından Yaşar Cenikoğlu’dur ki Cumhuriyet İlkokulu’nun karşısındaki bu çıkmaz sokakta otururdu. Kimler geldi kimler geçti. Bakın unutuyordum, yine Akşehir Saray Sineması’nın makinistliğini yapmış Bayram namı değer Mavili, yine eski Belediye Başkanlarından, rahmetli Cevdet Köksal Beyefendi’nin evi Çay Mahallesi’ndeydi. Allah rahmet eylesin. Hepsi de güzel, hepsi de Akşehir’in sevilen insanlarıydı.
Bir fayton sesi geldi maziden, çocuklar faytonun arkasına tutunmaya çalışıyorlardı. Sokağın başında Faytoncu Sabri heybetiyle faytonundan indi. Çarşıdan satın aldığı simitlerden çocuklara birer birer dağıttı. Tüm Akşehirlilerin sevgilisi olduğu gibi tüm mahallenin çocuklarının da sevgili faytoncu amcalarıydı. Faytonuyla her Çay Mahallesi’ne girişinde çocuklar faytonun arkasında sallanmaya çalışırlar, onun üşenmeden simitçi fırınından aldığı simitlerin ve faytonunun yolunu dört gözle beklerlerdi. Bugün de o günlerden bir gündü işte. Faytoncu Sabri çocuklara aldığı simitleri teker teker dağıttı. Mahallenin çocuklarına dün de balon alıp dağıtmıştı. Çocukların sevgili faytoncu amcalarıydı. Bugün simitle sevindirmişti; dün balonla, ondan önceki gün de bakkaldan aldığı misketlerle sevindirmişti çocukları.
Faytoncu Sabri, Akşehirlilerin ve çocukların sevgili ve kıymetlileriydi.
Kimseyi kırmadı, kimseyi üzmedi.
Kimi Ilgın’a götürmedi, kimi Yunak’a, Çeltik’e, kimi Doğrugöz’e, kimi Engilli’ye bahçeye götürmedi ki.
Milli ve manevi duygularına bağlı, okunan ezanlarda hiçbir namazını kaçırmayan birisi Faytoncu Sabri.
Geçen elli beş yıl bile unutturamadı, Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun inşallah. Amin.